تولید محتوا با کلمه کلیدی نظام نوآوری در علوم انسانی - نویسنده کد 50577

نظامهای نوآوری در علوم انسانی

مشارکت کشور ما در جریانهای جهانی و تاثیر گذاری آن در حوزه ی علوم انسانی علی رغم سابقه ی درخشان و منابعی که از گذشته در اختیار داریم بسیار اندک است،و به نظاره گری محدود میشود
این مسئله از جهات گوناگونی بررسی و تحلیل شده اما در اینجا میخواهیم با استفاده از ساختارها و مفاهیم مطالعات نوآوری به صورت مختصر این موضوع را بررسی کنیم.

چهارچوب مفهومی نظام نوآوری در دهه ی ۸۰ در ایالات متحده و اروپا در حال رشد بود توسط اقتصاد دانانی چون فریمن،لونوال و نلسون که در اینجا دیدگاه آنها را مرور میکنیم.
دیدگاه فریمن: شبکه ای از نهادها در بخشهای خصوصی و عمومی که فعالیتها و تعاملات آنها به خلق کردن، وارد کردن، تغییر دادن و یا انتشار فناوری های جدید می انجامد.
دیدگاه لوندوال: لوندال نظام ملی نوآوری را این گونه تعریف میکند که همه ی بخش ها و وجوهی از ساختار اقتصادی و چینش نهادی که بر یادگیری جستجو و کاوش تاثیر میگذارند.

در مجموع نتیجه گیری ما از این تعاریف بدین صورت است که یک نظام نو آوری شامل مجموعه ای از عناصر و روابط میان آنهاست که در نهایت هدف نهایی مجموعه تولید،توزیع و به کارگیری دانش جدید است.

عناصر اصلی سازنده ی یک نظام سازمانها و نهادها هستند که نهاد ها قواعد و قوانین را تعیین میکنند و سازمانها آن را اجرا مینمایند،هر نظام نوآوری بسته به اینکه چه سازمانهای بر بستر چه نهادهایی نقش آفرینی میکنند با هم تفاوت دارند.
وظیفه ی اصلی یک نظام نوآوری به کار انداختن خلاقیت، به اشتراک گذاری دانش و استفاده از آن است که سازمانها و نهاد ها به این منظور با هم در تعامل اند.

در اینجا مختصات اصلی نظام های نو آوری را ذکر میکنیم

• دانش مهمترین منبع و یادگیری مهمترین فرایند است
• رویکرد نظامهای نو آوری بین رشته ای ست،یعنی مقید و متعهد به یک چارچوب باقی نمی ماند
• این نظامها پدیده های تاریخی هستند و وابسته به مسیر

بنابراین سیر تاریخی آنها باید مطالعه شود

• با هم متفاوت هستند
• مراکز و منابع یا بنگاه های نوآوری مانند مراکز مشاوره و ... در تعامل با همند و از اهمیت خاصی برخوردارند
• رویکرد نظامهای نوآوری این قابلیت را دارند که نوآوری در محصول و سازمان را علاوه بر نوآوری در فرایند داشته باشند.
• نهاد ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند و تعیین کننده اند
• این رویکرد یک ابزار تحلیلی ست نه یک تئوری دروغین.

آیا نوآوری در علوم انسانی ویژگی سیستمی دارد؟

مراکز علوم انسانی به صورت همه جانبه با هم در تعامل هستند و نوآوری یک فرآیند جمعی ست بنابراین ماهیت سیستمی دارد
داشتن یک رویکرد سیستمی نتایج خوبی به جا خواهد گذاشت.